Był to dość niezwykły plac zabaw. Cały z drewna, przypominał bardziej budowlę, niż wioskę. Chętnie jeździliśmy na niego aż z Podlasia. Przynajmniej do momentu, gdy między blokami przy Lutyckiej (wówczas Przemysława) nie stanął podobny, choć na oko już nie tak porządny jak ten na Jadwiżynie. Po boles...

Z tego, co dowiedziałem się kiedyś w MZK, nabycie tej książki jest co najmniej trudne. Poprosiłem więc, aby pożyczono mi ową książkę celem zrobienia ksero. Nie było z tym problemów.

Wydaje mi się, że nie ma sensu wypowiadać się w stylu "co by było gdyby...". Raczej warto się skupić na aktualnym stanie faktycznym. UAM jest gdzie jest i ciężko byłoby go przenieść. Między innymi w związku z tym zgłosiłem kiedyś (na spotkaniu otwartym poprzedniej Rady Osiedla Podlasie z z...

Trzynastka zaczynała, o ile pamiętam, na Placu Zwycięstwa i kończyła na Wiosny Ludów. Działo się to w drugiej połowie lat osiemdziesiątych, gdyż: 1) linia była często obsługiwana przez Autosany H9, te zaś zniknęły na początku lat dziewięćdziesiątych; 2) w planie miasta z roku około 1985 przebieg owe...

Mniej więcej do roku 1985 "siódemka" nie jeździła z ulicy Lelewela. O ile nie pamięć nie myli, jedna z jej pętli była zlokalizowana przy Placu Zwycięstwa. Przystanek, w porównaniu do obecnego, znajdował się po przeciwnej stronie ulicy. Z Lelewela "siódemka" jeździła przez cały dz...

Chodzi zapewne o zdjęcie z 07:37 tego filmiku: http://w514.wrzuta.pl/film/8DDBkK2ayoD/mzk Niestety, jest niewyraźne. Popatrz jeszcze na numer taborowy. Jest napisany jedną czcionką. Tymczasem, autobusy z przedziału 279-288 miały zasadniczo numery malowane czcionką mieszaną (niektóre znaki od Jelczy,...

Dzięki za uzupełnienia. W przypadku wozu o numerze 279 najpewniej popełniłeś błąd, albo wdał się chochlik. Pojazd ten nie był remontowany, zatem nie miał szans doczekać w MZK czasów, gdy autobusy zostały przerejestrowane na numery czterocyfrowe. A zatem może być ewentualnie PIS 773 i jakaś literka. ...

Berliety miały te numery później. Wpierw nosiły je H9. Zostały więc po latach powtórzone.
Pamiętam, że "ogórek" miał numer 200. Ale fotografii nie posiadam. Jeśli masz jakieś, zamieść proszę:)

Zobacz mój post w tym temacie z 27.04.2011. Ogólnie w momencie dostawy: 313-317 i 319 oraz 326 biało-czerwone, reszta kremowo-czerwone.

I już po lekturze "Z twierdzy Piła do sowieckiej niewoli". O naszym mieście jest niewiele. Jakieś 20 stron. Potem Poznań i Karelia. W mojej ocenie, publikacja jest podobna do książki J. Stukowskiego "Do końca w Pile". Niemniej, nie żałuję, że ją przeczytałem.

Zgodzę się prawie z całym Twym postem, poza wozami o numerach 301-308. 298-302 były z jednej dostawy i nosiły jeden schemat malowania: kremowo-czerwony (odcień jednak bardziej zbliżony do czerwieni, niż do brązowego). Kolejna dostawa, to pojazdy o numerach 303-307, ewentualnie 308. W tych pojazdach ...

W temacie znalezisk archeologicznych z obszaru dawnego województwa, można również poczytać publikacje: A. Kokowski, "Przygoda z archeologią", Warszawa 2011 i R. Kraszczuk, "Ziemia zapomniana. Przewodnik po Ziemi Wałeckiej i okolicach na podstawie znalezisk od neolitu po średniowiecze&...

W nawiązaniu do postulatu skucia tynku z budynku dworca - na ceglanych ścianach pokażą się zapewne niemieckie napisy miasta. Moim zdaniem, można zostawić jeden z niemiecką nazwą Piły. Dla Niemców byłaby to atrakcja turystyczna. Miejsce, gdzie mogliby sobie zrobić pamiątkowe zdjęcie. Dla nas, pod owy...

Upieram się przy reklamie Digitronik na 283 (może 293 miał takową później?). Była ona koloru szarego, z czerwonymi literami, umieszczonymi po skosie, zachodzącymi na szyby. Znałem kiedyś jednego z kierowców akurat tego pojazdu.

W odpowiedzi na posty Marcina z 29 10 2007 r. spróbowałem sobie przypomnieć co nieco na temat kolorystyki pilskich autobusów z lat 80-tych i 90-tych, gdy często z nich korzystałem i, nie wiedząc dlaczego, interesowałem się nimi. Posiłkuję się nieco wiadomościami z phototrans.eu i z książki z okazji ...