Aragorn nieco mnie ubiegł, jednak i ja chcę się podzielić osobistymi wrażeniami z tej niezwykłej wystawy.
Przede wszystkim pokazane eksponaty wywołały szczególne wzruszenie; oto po kilkudziesięciu latach archeolodzy przywołali ducha dawnej Piły! Dzięki mrówczej pracy prowadzonej na odkrywkach w okolicach dzisiejszego pl. Konstytucji 3 Maja czyli dawnego Sternplatz, mogliśmy zobaczyć osobiste rzeczy należące do ludzi, którzy z dnia na dzień zniknęli ze swoich miejsc - domów, szkół, restauracji... Obecnie odnowione przedmioty znalazły się w muzealnych gablotach, jakby zaledwie chwilę wcześniej, po pożegnaniu odstawił je ktoś z tamtych ludzi. Jakaś dziewczyna, która już nigdy nie przypięła do sukienki ulubionego złotego motyla... Pani domu, dopiero co pieszcząca dotykiem porcelanowe putto... Tablica oderwana po (być może) wybuchu radzieckiego pocisku, teraz wieszcząca każdemu o Placu Gwiazdy pogrzebanym pod gruzami, który jednak na zawsze tam gdzieś głęboko pozostał...
Pierwszy raz doznałem tak głębokich impresji na widok kilkunastu artefaktów. Może to znak, że korzenie zapuszczone kiedyś przez młodego chłopaka w tworzywie, które miało stać się chwilową przygodą zaledwie na kilka lat, nabrało zupełnie innego znaczenia? Polecam każdemu spacer do Muzeum, gdzie z pewnością nie pożałujecie tych kilku miedziaków, a zwłaszcza czasu. Osobliwym wehikułem macie szansę na podróż w przeszłość, a także w głąb siebie - ku własnej wrażliwości.
