Pomniki i miejsca historyczne w Pile

[pgr500]

Oficjalne odsłonięcie pomnika przy 11 listopada i Witaszka 16.09.2015 poprzedzone uroczystością w RCK. Pozdrawiam.

[Bocian]

Dziwne, że w mediach cisza na temat pomnika. Dlaczego takie rzeczy robi się u nas po cichu?

[PilTom]

Na Twitterze jeden z lokalnych dziennikarzy napisał, że "to „forma architektoniczna” (nie pomnik) upamiętniająca Związek Inwalidów Wojennych"

https://twitter.com/MarcinMaziarz/statu ... 9165657089

[Krzysztof Ju]

Nowy pomnik w centrum Piły

U zbiegu ulic 11. Listopada, Witaszka i Piłsudskiego w Pile powstaje nowy pomnik.

Pomnik powstaje z inicjatywy Zarządu Okręgowego Związku Inwalidów Wojennych RP w Poznaniu oraz Fundacji Pomocy Inwalidom Wojennym i Inwalidom Żołnierzom WP im. płk F. Laskowskiego w Pile. - Ma on upamiętniać powstanie Związku Inwalidów Wojennych na terenach Północnej Wielkopolski. Przedstawia daty powstania naszej organizacji w poszczególnych miejscowościach - tłumaczy pełnomocnik Zarządu Okręgowego Związku Inwalidów Wojennych RP w Poznaniu, Grażyna Kalińska.

Pomnik nie jest ukończony. Pojawi się na nim jeszcze pamiątkowa tablica. - Znajdzie się na niej informacja o tym, komu pomnik jest poświęcony. A jest poświęcony pamięci marszałka Józefa Piłsudskiego oraz zmarłym i poległym żołnierzom Wojska Polskiego, a także członkom Związku Inwalidów Wojennych, którzy byli więźniami obozów koncentracyjnych - dodaje Kalińska.

Autorem bryły jest pilski architekt, Lech Wojtasik. Oficjalne odsłonięcie pomnika zaplanowano na 16. września.


Źródło: www.zycie.pila.pl
Data wydania: 11 września 2015

[Witosa]

To jest dopiero numer!
Pomnik i jego wymowa nie wystarczą. Trzeba dobić tablicę informacyjną. Żeby nie było wątpliwości, co Autor chciał powiedzieć. Na miejscu Autora abo bym się zapadł pod ziemię, albo bym zdystansował się wobec własnego dzieła.

No i ten Piłsudski. Musi być, a Wojtasik zapomniał.
Skandal, że zapomniał.

Żałosne.

[Krzysztof Ju]

Dzisiaj wieczorem przechodząc koło pomnika, zauważyłem, że już zamontowano tablicę. Witosa, myślę, że praca autora bryły a praca autorów koncepcji/treści pomnika to dwie różne rzeczy. Ale przyznam, że zarówno położenie i dostępność pomnika jak i "zakodowanie" w nim kilku różnych wątków historii jest nienajlepsze. Hmm, może poczekajmy z ocenami do dnia odsłonięcia pomnika?

[Aragorn]

Tak jak Krzysiek wspomniał w poście powyżej, tablica już jest.

[Bocian]

Trzeba stać po drugiej stronie ulicy, aby przeczytać tablicę. To może być dla niektórych problem.
Ale duży plus za estetykę.

[Krzysztof Ju]

Jubileusz Związku Inwalidów Wojennych RP w Pile i Północnej Wielkopolsce.

16 września 2015 roku, na sali widowiskowej w Regionalnym Centrum Kultury Fabryka Emocji w Pile odbyła się uroczystość upamiętniającą 70. rocznicę zakończenia II wojny światowej i utworzenia struktur Związku Inwalidów Wojennych RP na terenie Północnej Wielkopolski.

Na zaproszenie Zarządu Okręgowego ZIW RP do Piły przybyli m.in. burmistrzowie: Czarnkowa, Ujścia, Wałcza, Trzcianki, Wyrzyska, Chodzieży, Wronek oraz starostowie z powiatów: pilskiego, chodzieskiego, wałeckiego, czarnkowsko-trzcianeckiego oraz złotowskiego.

W trakcie uroczystości, podsumowującej dorobek ZIW RP na terenie Północnej Wielkopolski, wręczono liczne wyróżnienia oraz podziękowania. Prezydent Piotr Głowski został wyróżniony Krzyżem 95 lat ZIW RP „za życzliwość i zainteresowanie problemami środowiska inwalidów wojennych już od 15 lat” oraz „za aktywne wsparcie i pomoc w przygotowaniu Tablicy z okazji jubileuszu ZIW RP na ziemiach Północnej Wielkopolski”.

Podczas uroczystości podpisano także akt erekcyjny małej architektury z Tablicą z okazji 95-lecia istnienia ZIW RP (1919-2014) oraz 70-lecia działalności ZIW RP na ziemiach Północnej Wielkopolski.

Uroczystego odsłonięcia pomnika zlokalizowanego na placu, u zbiegu ulic 11 Listopada i J.Piłsudskiego dokonali Piotr Głowski - Prezydent Miasta Piły, Marian Kazubski – Prezes Związku Inwalidów Wojennych RP, Tadeusz Paczek – Prezes Zarządu Okręgowego ZIW RP oraz Stanisław Bubel – Prezes Zarządu Oddziału ZIW RP.

Pomnik powstał z inicjatywy Fundacji Pomocy Inwalidom Wojennym i Inwalidom Żołnierzom WP im. płk. Fryderyka Laskowskiego w Pile we współpracy z Prezydentem Miasta Piły Piotrem Głowskim, Zarządem Okręgowym ZIW RP w Poznaniu oraz Zarządom Oddziałów ZIW RP w Pile, Chodzieży i Złotowie. Tablicę ufundowali mieszkańcy Piły i Północnej Wielkopolski.


Źródło: www.pila.pl
Data wydania: 17 września 2015

[mih]

Kurcze, pilskie pomniki ostatnio pojawiają w dość dziwnych miejscach ;) Chyba wzrok już "nie ten", bo próbowałem odczytać inskrypcje na tablicy i jakoś nie bardzo mogłem zorientować się co upamiętniono ;)

[Krzysztof Ju]

W hołdzie Staszicowi

W dzień 260. rocznicy swojego chrztu, ks. Stanisław Staszic został upamiętniony tablicą w kościele. Odbył się również happening.

Najpierw odbyła się część oficjalna, czyli odsłonięcie wyjątkowej, bo podwójnej tablicy staszicowej na jednym z filarów w naszym kościele. Dokonał tego ks. Krzysztof Nestoruk SDB, dyrektor Salezjańskiej Szkoły Podstawowej.

Salezjanin w homilii zauważył, że ks. Stanisław Staszic całe swoje życie poświęcił w służbie Ojczyzny – tej, która przestała istnieć na mapie świata, a której starał się być użytecznym.

— Dzisiaj, kiedy żyjemy już w wolnej Polsce i w innych warunkach szczycimy się, że mamy tak wielkiego patrona, orędownika nauki, kultury, sztuki, uczącego miłości do ojczyzny. To co szczególnie cechuje naszego wielkiego obywatela miasta to patriotyzm. Słowo dzisiaj mało używane i przyzywane, ale jakże istotne w życiu człowieka — głosił ks. Nestoruk.

Nie zabrakło również wyjaśnienia kwestii kapłaństwa Staszica, tak często pomijanego w lokalnych środowiskach.

— Musimy zdać sobie sprawę, że XVIII wiek to zgoła odmienne spojrzenie na kapłana. Teraz kapłan odprawia msze codziennie, a wówczas musiał to zrobić raz w roku. I takim kapłanem był ks. Stanisław Staszic. Wiedział, jak bardzo ważna jest wiedza, więc z zamiłowaniem w całości się jej poświęcił — tłumaczył.

Przedrostek »ksiądz« znalazł się również na odsłoniętej tablicy. Tej współczesnej, bo mniejsza, marmurowa tablica jest wierną kopią epitafium z kościoła śś. Janów.

Na granitowej płycie zostały wypisane także okoliczności odsłonięcia, czyli 260. rocznica chrztu Staszica, 100-lecie poświęcenia „Świętej Rodziny”, 40 rocznica wyburzenia polskiego kościoła nad Gwdą przez komunistów oraz 35-lecie powstania pilskiej inspektorii salezjańskiej. Przypomina ona również o ciągłości parafii świętych Janów, którą kontynuuje zgodnie z dekretem parafia Świętej Rodziny.

» Posłuchaj homilii ze mszy w dniu 260 rocznicy chrztu ks. Stanisława Staszica

Tuż przed samym momentem odsłonięcia krótkie wystąpienie miał dyrektor Muzeum Stanisława Staszica Józef Olejniczak. Przywołał on piękną maksymę, którą wyznawał ks. Staszic, że z korzyści muszą rodzić się korzyści, a z dobrodziejstw wypływać kolejne dobrodziejstwa.

— Krzepiący przykład harmonii między słowem głoszonym a czynami – to jest właśnie Staszic! Ks. Staszic żył nie dla siebie, ani według maksym zwyczajnych. W wielu publikacjach i wypowiedziach przez całe swoje życie wyrażał głębokie przekonanie, że przeznaczeniem człowieka jest pomagać innym ludziom i ulepszać los bliźnich. Nie tylko tak pisał, ale również tak żył — mówił Józef Olejniczak.

Zauważył on również dalekowzroczność Staszica, który nie finansował bieżących potrzeb różnych instytucji i szpitali, ale ofiarował pomnażający się kapitał, który „miał wiecznie służyć”.

» Posłuchaj krótkiej prezentacji dobroczynności Staszica

Odsłonięcie tablic w kościele nie było jedynym wydarzeniem zorganizowanym w ramach 260. rocznicy chrztu ks. Staszica. Była też część mniej oficjalna.

Mimo, że włodarze Piły, zwanej „grodem Staszica” nie zaplanowali żadnych uroczystości, to kilku działaczy społecznych skrzyknęło się na Facebooku i … odśpiewali „sto lat” pod pomnikiem kapłana. Był również symboliczny tort. Na 260 urodziny pomnik Staszica przy Gwdzie doczekał się świetlnej iluminacji.


fot. swietarodzina.pila.pl (więcej zdjęć tablicy i uroczystości z okazji jej odsłonięcia w linku poniżej)


Źródło: www.swietarodzina.pila.pl
Data wydania: 8 listopada 2015

[Krzysztof Ju]

Szklana, podświetlana i grająca

Szklana rzeźba stanie jeszcze w tym roku przed wejściem do Biura Wystaw Artystycznych i Młodzieżowego Domu Kultury w Pile.

Dzieło miało być ozdobą tego miejsca od początku działalności placówki, czyli już 6 lat temu. Wówczas jednak zabrakło pieniędzy na dokończenie inwestycji przed siedzibą związanego ze sztuką obiektu. – Skala tego obiektu została tak zaprojektowana, żeby była dość pojemna na przyjęcie dużych imprez. Poza tym uwzględniono pojawienie się pewnego elementu rzeźbiarskiego – nie pomnika, lecz atrybutu sztuki. Miałem pomysł zainstalowania w Pile dzieła Tomasza Urbanowicza, jednego z najwybitniejszych artystów na świecie, twórcy wielkich instalacji w Parlamencie Europejskim, na wystawach EXPO – mówi Marek Światopełk-Mirski, architekt projektant rzeźby.

Choć tę rzeźbę zaprojektował Marek Mirski, to nad jej koncepcją pracowali już wspólnie. Ponadto Tomasz Urbanowicz zgodził się za darmo wykonać w swojej wrocławskiej pracowni gotową rzeźbę. Stanie ona przed budynkiem BWA w Pile. Po szklanej tafli będzie płynęła woda, całość zostanie podświetlona, a płaskorzeźba, na której znajdą się atrybuty różnych sztuk, będzie też grała. Przy okazji instalowania rzeźby zostanie odnowiony mini amfiteatr przed budynkiem. Drewniane klepki zostaną zastąpione kolorowymi siedziskami.

Architekt jest przekonany, że projekt uda się zrealizować jeszcze w tym roku za pieniądze ze starostwa pilskiego.


Źródło: www.asta24.pl
Data wydania: 28 stycznia 2016

W Pile powstanie pomnik Kaczyńskiego?

Do Zarządu Powiatu w Pile wpłynął wniosek Mirosława Pierko, radnego Rady Powiatu w Pile [Porozumienie Samorządowe], w sprawie rozważenia możliwości budowy w Pile pomnika upamiętniającego byłego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego. Pomnik miałby stanąć na terenie należącym do powiatu, na skwerze przy ul. Okrzei 9.

Zdaniem radnego Mirosława Pierko, jednocześnie członka Zarządu Powiatu w Pile, pamięć o osobie byłego prezydenta Lecha Kaczyńskiego powinna być uhonorowana w przestrzeni publicznej Piły. Pomnik ku czci tak wielkiego Polaka byłby oddaniem mu hołdu i upamiętnieniem jego dokonań. Tym bardziej, że do dnia dzisiejszego w mieście nie ma ulicy nazwanej jego imieniem, ani nawet żadnej tablicy pamiątkowej. Na lokalizację pomnika radny wskazuje skwer przy ul. Okrzei 9 (w pobliżu BWA i MDK) uznając, że jest to godne i eksponowane miejsce, w którym taki pomnik mógłby stanąć.

- Nie należy pytać co Lech Kaczyński zrobił dla Piły, należy zapytać co zrobił dla nas, Polaków - mówi radny Mirosław Pierko, pomysłodawca budowy pomnika. – Każdy naród potrzebuje autorytetów, a my nie musimy ich szukać daleko. Lech Kaczyński to prawdziwy mąż stanu i patriota, który całe swoje życie poświęcił służbie Polsce. To on mówił, że warto być Polakiem, i dobrze by było, aby następne pokolenia pamiętały i powtarzały te słowa, aby kształciły się i postępowały jak najlepiej służąc swojej Ojczyźnie.

Inicjatywa budowy pomnika byłego prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego miałaby być realizowana przez społeczny komitet, który zająłby się m.in. zbiórką funduszy i wyborem odpowiedniego projektu.

Wniosek radnego będzie przedmiotem jednego z najbliższych posiedzeń Zarządu Powiatu w Pile.


Źródło: www.naglos.com.pl
Data wydania: 21 stycznia 2016

[Krzysztof Ju]

Bitwa na pomniki: Kaczyński kontra Witos

Jakiś czas temu, do Zarządu Powiatu w Pile wpłynął wniosek, by przy Okrzei, koło BWA ustawić pomnik prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Teraz z inicjatywą wystąpił Stefan Piechocki, prezes Zarządu Powiatowego PSL w Pile, który chce, by uczcić Wincentego Witosa. Oba pomysły uzyskały poparcie Zarządu Powiatu. Prezydent Piły nie widzi jednak sensu ustawiania ani jednego, ani na drugiego postumentu w mieście.

uż pierwszy projekt, który zgłosił radny rządzącego w powiecie Porozumienia Samorządowego, członek Zarządu Powiatu – Mirosław Pierko, wzbudził kontrowersje. I choć wielu pilan zgadza się z tym, że prezedynt Kaczyński to ważna i zasłużona postać dla Polski, to nie widzieli potrzeby, żeby w Pile stawiać mu pomnik. Z zakulisowych rozmów wiadomo także, że sami członkowie Porozumienia Samorządowego oraz niektórzy działacze PiS nie są zachwycieni i nieoficjalnie mówią, że szum wokół sprawy robi więcej złego niż dobrego.
Teraz szumu zrobiło się jednak jesczcze więcej... W Pile stanąć ma nie tylko pomnik prezydenta Kaczyńskiego, ale także postument ku chci premiera Witosa.

- Witos to trzykrotny premier Polski, wybitny polityk – argumentuje Stefan Piechocki, który z inicjatywą upamiętnienia ludowego patrioty wystąpił nie jako wicestarosta, ale jako prezes Zarządu Powiatowego PSL w Pile. - To postać, która nie wzbudza kontrowersji, mąż stanu, którego myśli aktualne są do dziś – przekonuje.
Ponadto Piechocki dowodzi, że ludowcy potrzebują w Pile miejsca, gdzie mogliby składać kwiaty i organizować uroczystości. Jest wprawdzie ulica Wincentego Witosa, ale jak twierdzi prezes powiatowego PSL, oficjałki organizuje się tam niezręcznie, bo tablica poświęcona Witosowi wmurowana jest w blok i kwiaty składać trzeba praktycznie na chodniku.

Co dalej z pomysłami? Nad jedną i drugą propozycją dyskutowali członkowie zarządu powiatu, którzy – jak czytamy w oficjalnym komunikacie - uznali za celowe i zasadne udzielenie wsparcia wszelkim grupom inicjatywnym, chcącym upamiętnić wybitnych Polaków.

Czy oznacza to, że oba pomniki w Pile powstaną?

Piotr Głowski, prezydent Piły

Dotychczas decyzje w podobnych tematach podejmowane były tylko wtedy, gdy istniała pewność, że posadowienie jakiegokolwiek pomnika, czy nadanie jakiemuś obiektowi imienia, nie będzie budziło kontrowersji. Tak było np. podczas nadawania rondu u zbiegu ulic Kossaka, Głuchowskiej i Kusocińskiego nazwy „10 kwietnia 2010 roku”.

Pierwsze informacje na temat propozycji płynących ze Starostwa Powiatowego – zlokalizowanie przy BWAiUP pomnika byłego prezydenta Lecha Kaczyńskiego – duża część pilan przyjęła z niezadowoleniem. Byłem przekonany, że po zapoznaniu się z tymi poglądami, pomysłodawcy wycofają się ze swojej propozycji. Jak słyszymy jednak, tak się nie stało i do dotychczasowej propozycji dołączył pomysł upamiętnienia Wincentego Witosa.

Zdecydowanie sprzeciwiam się wszelkim projektom dzielącym mieszkańców Piły, a dodatkowo proponowanym i realizowanym przez osoby mające z miastem niewiele wspólnego.

Przy tej okazji ponownie pokazuje się problem dwuwładzy w mieście – Starostwo Powiatowe bez konsultacji z Urzędem Miasta i Radą Miasta Piły wyraża swoje poparcie w sprawach dotyczących zagospodarowania przestrzeni publicznej. Uważam, że zarówno Wincenty Witos, jak i były prezydent Lech Kaczyński zostali wystarczająco upamiętnieni. Pierwszy nadaniem jednej z ulic w naszym mieście imienia Wincentego Witosa, a drugi wspomnianym wcześniej nadaniem rondu nazwy „10 kwietnia 2010 roku”.

Stanowisko Zarządu Powiatu w Pile

17 lutego Zarząd Powiatu w Pile zapoznał się z wnioskami osób fizycznych i partii politycznych dotyczącymi upamiętnienia ważnych postaci polskiej historii.

Zarząd Powiatu uznał za celowe i zasadne udzielenie wsparcia wszelkim grupom inicjatywnym, chcącym upamiętnić wybitnych Polaków, zarówno w procesie konsultacji społecznych, jak i działań realizacyjnych.

Zarząd Powiatu nadmienia jednocześnie, iż inicjatywa w tej sprawie, pozostaje tylko i wyłącznie po stronie komitetów społecznych, zainteresowanych takimi przedsięwzięciami.


Źródło: www.naglos.com.pl
Data wydania: 18 lutego 2016

[Krzysztof Ju]

Uroczysty finał akcji »Serce dla Inki«

Rodzina „Inki” i siostra salezjanka odsłonili pamiątkową tablicę oraz serce z prochami Danuty Siedzikówny.

Miało być małe serce…

Poświęcenie miejsca ku czci sanitariuszki V Brygady Wileńskiej na jednym z filarów naszego kościoła to finał akcji „Serce dla Inki”.

— Początkowo akcja miała mieć regionalny wymiar jednakże przyjęła niespodziewanie charakter ogólnopolski, a nawet ogólnoświatowy. Srebrne kosztowności napłynęły z wielu miejsc Polski, także z Niemiec, Norwegii i Stanów Zjednoczonych. Musieliśmy zrezygnować z początkowych projektów umieszczenia małego serca — mówi ks. Jarosław Wąsowicz, inicjator, zaskoczony szeroką skalą akcji.

W srebrnej urnie w kształcie serca nad tablicą znalazły się prochy, które ks. Wąsowicz zabrał z odnalezionego dwa lata temu grobu bohaterki. Została ona pochowana w trumnie bez wieka, stąd w ziemi znajdują się także szczątki „Inki”.

— Serce dyktowało mi wówczas, aby zabezpieczyć tę garść ziemi. Wprawdzie nie była nigdy fizycznie związana z Piłą, ale ze względu na to, iż wzrastała w duchowej szkole ks. Bosko, odnajdujemy jej duchowe więzi z nami — dodaje salezjanin.

Odsłonięcie pierwszego w Polsce miejsca z prochami „Inki” odbyło się w Narodowy Dzień Żołnierzy Wyklętych, 1 marca. Zrządzeniem Opatrzności Bożej tego dnia obchodziliśmy też dokładnie 70. rocznicę rozpoczęcia dzieła salezjańskiego w Pile.


fot. swietarodzina.pila.pl

Uroczysta Eucharystia

Kościół podczas uroczystości wypełnił się prawie po brzegi! Śpiew podczas liturgii animował chór szkół salezjańskich pod dyrekcją Karoliny Pettke.

Mszy w intencji o radość życia wiecznego dla „Inki” przewodniczył ks. Jarosław Pizoń, dotychczasowy wikariusz pilskiego inspektora, a od grudnia 2015 r. inspektor nominat wrocławskiej prowincji salezjanów. Na ten dzień intencję za żołnierzy Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych z Wileńszczyzny i Podlasia zamówiło także Towarzystwo Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej.

W homilii ks. Pizoń przywołał czas w historii Polski, w którym rządził „czerwony cielec kłamstwa, nienawiści, zbrodni, tortur i śmierci”.

— To był też czas niezłomnych, choć wyklętych. To był czas walecznej Danusi – jej świadectwa życia zgodnego z wiarą. A co przeniesiemy w następny czas? Jaki będzie czas Polski, Europy, chrześcijan… — zastanawiał się inspektor nominat.

Zachować pamięć o „Ince”

Po homilii ks. Jarosław Wąsowicz przeczytał list, napisany przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Andrzeja Dudę, który objął narodowym patronatem IV Pilskie Dni Żołnierzy Wyklętych.

— Dziękuję tym, którzy wznoszą pomniki i inne formy upamiętnień, organizują lokalne uroczystości rocznicowe i inne wydarzenia, przyczyniające się do upowszechniania w społeczeństwie wiedzy o podziemiu antykomunistycznym. Dzięki Państwa pracy naród polski wypełnił obowiązek pamięci wobec swoich prawdziwych bohaterów — czytamy w liście prezydenta Polski.

Natomiast inspektor prowincji pilskiej, ks. Marek Chmielewski pisze, że jest już najwyższy czas, aby bohaterka V Brygady Wileńskiej przestała być wyklęta.

— Rodzinie Salezjańskiej i naszej młodzieży bardzo zależy, aby „Inka” i pamięć o niej zostały w naszej Ojczyźnie na nowo odkryte, dowartościowane społecznie i ideowo oraz wykorzystane wychowawczo. Od kiedy wiemy, gdzie znajduje się grób, w którym spoczęły jej doczesne szczątki, mamy jeszcze jeden powód, aby propagować jej osobę i związane z nią przesłanie — pisze ks. inspektor.

Ponieważ Danuta Siedzikówna była wychowanką sióstr salezjanek w Różanymstoku, głos zabrała również siostra wikaria, która reprezentowała siostrę inspektorkę z Wrocławia.

— Jakże raduje się serce, że nie zginie w ludzkiej pamięci postać Danusi! Srebrne serce na zawsze upamiętni bohaterską młodą Polkę! Patrząc z niedowierzaniem na „Inkę” widzimy, że wierność ideałom jest możliwa, nawet wtedy gdy to wiele kosztuje. Bo to co najcenniejsze zdobywa się w trudzie — mówiła siostra salezjanka, przekazując pozdrowienia od siostry inspektorki.

Łamiącym się głosem i ze łzami oczach przedstawiciel rodziny „Inki”, Maciej Pawełek dziękował za akcję „Serce dla Inki”.

— Chcę powiedzieć, że kiedy rozmawialiśmy z rodzoną siostrą „Inki”, Wiesią to chodziło nam tylko o to, żeby odnaleźć jej grób. Mówiła: my nie chcemy zemsty, my chcemy pamięci! I dzisiaj w Pile jest ta pamięć kontynuowana! Za to chcę serdecznie podziękować! Proszę także, aby ks. Jarek nie zaprzestał na tym jednym sercu! — mówił Maciej Pawełek.

Inka w srebrnym sercu

Zanim z prezbiterium ruszyła procesja, aby odsłonić tablicę, dziewczyny ze szkoły salezjańskiej w Pile utworzyły szpaler z różami. Wymownym było, gdy dziewczyny, jedna po drugiej mówiły i krzyczały: „Jestem Inka, mam 17 lat i bardzo kocham swoją Ojczyznę; nie zapomnimy”.

Tablicę na filarze między ołtarzem św. Jana Bosko, a portretem św. Dominiki Marii Mazzarello odsłoniła siostra cioteczna Inki, Hanna Pawełek, wspólnie z siostrą salezjanką.

Po mszy przed kościołem kibice Lecha Poznań zorganizowali racowisko. Oprócz hymnu narodowego były też okrzyki na cześć Danuty Siedzikówny: „Inko Wyklęta – Piła o Tobie pamięta!”.


Źródło: www.swietarodzina.pila.pl
Data wydania: 2 marca 2016

[Krzysztof Ju]

Historia jednego pomnika

Publikacja warta uwagi: dzieje figury na placu Zwycięstwa, opowiedziane zdjęciami.

W dziesiątą rocznicę odsłonięcia i poświęcenia krzyża i figury św. Jana Pawła II w naszym mieście ukazał się niezwykły album, pod redakcją Andrzeja Zaranka, pilskiego fotografa, właściciela firmy Fotozaranek.

— Determinacja i zaangażowanie mieszkańców ziemi pilskiej potwierdzone wieloma tysiącami wpisów w Honorowej Księdze Poparcia Budowy Krzyża i Pomnika Ojca Świętego Jana Pawła II w Pile na pl. Zwycięstwa, oraz modlitwa i złożone tysiące ofiar sprawiły, że na centralnym placu naszego miasta stanął ten piękny pomnik wdzięczności Największemu w dziejach Polakowi — pisze autor w słowie podsumowującym.

Album “Wokół figury św. Jana Pawła II na pl. Zwycięstwa w Pile” zawiera blisko 250 zdjęć, począwszy od pożegnania ojca świętego przez pilan w dniu 6 kwietnia 2005 r. Wówczas narodziła się idea budowy pomnika.

Kolejne fotografie przedstawiają obrady społecznego komitetu postawienia krzyża i figury Jana Pawła II, nigdzie nie publikowane zdjęcia z budowy w krakowskiej odlewni, czy wreszcie poświęcenie, które odbyło się 4 czerwca 2006 r.

Udokumentowane są także niemalże wszystkie uroczystości, które odbywały się wokół pomnika: święta niepodległości, Boże Ciała, dożynki, kolejne rocznice tragedii smoleńskiej, drogi krzyżowe, koncerty, marsze życia, a nawet złożenie kwiatów od nowożeńców.

Zdjęcia przeplatane są wspomnieniami. I tak Andrzej Zaranek pisze o okolicznościach budowy, Grzegorz Piechowiak wspomina pracę w ambasadzie RP przy Stolicy Apostolskiej oraz Republice Włoskiej i spotkania z papieżem, a także z kard. Dziwiszem, Karol Nowicki pisze o “Moim papieżu i mojej Ojczyźnie”, a Marek Świętopełk – Mirski podobnie jak Maria Bochan wspominają czasy komitetu budowy pomnika.

Książkę w cenie 35 zł można nabyć w kiosku parafialnym oraz w zakładach fotograficznych Fotozaranek».


Źródło: www.swietarodzina.pila.pl
Data wydania: 8 czerwca 2016

[Krzysztof Ju]

72. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego.

W Pile podobnie, jak w wielu miastach naszego kraju punktualnie o godz. 17:00 zawyły syreny. Pamiętaliśmy o 18 tys. powstańców i 180 tys. cywilów, którzy zginęli w czasie Powstania Warszawskiego. W mieście wiele osób zatrzymało się na minutę. Prezydent Piły spotkał się z radnymi miasta i powiatu w miejscu szczególnym - na placu Powstańców Warszawy. Wśród osób, którzy znaleźli się celowo w tym miejscu, by wspomnieć powstańców było również polsko (pilsko) - szwedzkie małżeństwo spędzające wakacje w naszym mieście - Romana Powidzka - Casserblad oraz Mikael Casserblad. Podczas rozmów o powstaniu padł pomysł upamiętnienia walczących w `44 roku pamiątkowym obeliskiem, który mógłby stanąć na tym placu.


Źródło: www.pila.pl
Data wydania: 2 sierpnia 2016

[Krzysztof Ju]

7 września br. odsłonięto tablicę upamiętniającą stacjonowanie Dowództwa Dywizji Lotniczej w budynku przy ul. Kossaka 20 (przed galerią Kasztanową) w Pile.


fot. Przemysław Gawroński

[maritim]

Na cmentarzu komunalnym krótko przed 1 listopada pojawił się nowy obelisk upamiętniający poległych za Wolną Polskę żołnierzy bez względu na ich przynależność organizacyjną. Napis na tablicy mówi sam za siebie... Jak widać po liczbie zniczy ludzie docenili tę inicjatywę.

[ziolek]

Czy napewno poświecony jest wszystkim bez względu na przynależność organizacyjną?

[Witosa]

Pójdę - podobnie jak Ziołek - tropem wątpliwości, do których skłania aura Święta Niepodległości.

Czytając umieszczoną nagrobną inskrypcję, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że dobre intencje, ultra patriotyzm oraz patos, tworzą szczególny rodzaj szlachetnego bełkotu.

Co to znaczy:
„Pamięci wszystkich zamęczonych i pomordowanych, którzy poświęcili wolność i życie za niepodległą Polskę”.
Czy zamęczeni i pomordowani to dwie kategorie śmierci?
Czy walka o niepodległość oznacza rezygnację z wolności?
A może poświęcenie wyklucza wolność?

Dalej zdanie:
„Bohaterom zrzeszonym i niezrzeszonym dla których Bóg, Honor i Ojczyzna były i są drogowskazami”.
Czy bohaterowie dzielą się na zrzeszonych i niezrzeszonych, czy też chodziło o wcześniejszą przynależność bądź opcję polityczną?
Użycie liczby mnogiej po triadzie Bóg, Honor, Ojczyzna nie bez racji zawiera sugestię odrębności tych wartości. Tylko czy o to piszącemu (-ym) chodziło?
No i czas teraźniejszy we fragmencie „Bóg, Honor i Ojczyzna były i są drogowskazami”. Czy to znaczy, że także teraz zamęczeni i pomordowani kierują się wymienionymi wartościami?

A na koniec podpis: znak Polski Walczącej.
Chyba czegoś nie wiem.

Tak sobie myślę, że trzeba kochać naszych bohaterów, kochać trzeba Polskę. Marzy mi się jednak równie żarliwa miłość do języka polskiego.

[maritim]

Czytając umieszczoną nagrobną inskrypcję, nie mogę oprzeć się wrażeniu, że dobre intencje, ultra patriotyzm oraz patos, tworzą szczególny rodzaj szlachetnego bełkotu.

Trudno oprzeć się wrażeniu że ta niewinna inicjatywa może być dla niektórych solą w oku... Z tego co mi wiadomo treść tablicy powstała w wyniku korekt i konsultacji z Urzędem Miasta, co pewnie przyczyniło się do jej stylu. Mi osobiście on nie przeszkadza - trochę patosu na cmentarzu nie zaszkodzi...

Co to znaczy:
„Pamięci wszystkich zamęczonych i pomordowanych, którzy poświęcili wolność i życie za niepodległą Polskę”.
Czy zamęczeni i pomordowani to dwie kategorie śmierci?
Czy walka o niepodległość oznacza rezygnację z wolności?
A może poświęcenie wyklucza wolność?

Zdanie to jest sformułowane dość jednoznacznie - jak można z jego treści wysnuć tak absurdalne pytania? Równie dobrze można by czepiać się ZBOWiD-owców czy wg nich wolność wyklucza demokrację?

Dalej zdanie:
„Bohaterom zrzeszonym i niezrzeszonym dla których Bóg, Honor i Ojczyzna były i są drogowskazami”.
Czy bohaterowie dzielą się na zrzeszonych i niezrzeszonych, czy też chodziło o wcześniejszą przynależność bądź opcję polityczną?

No i czas teraźniejszy we fragmencie „Bóg, Honor i Ojczyzna były i są drogowskazami”. Czy to znaczy, że także teraz zamęczeni i pomordowani kierują się wymienionymi wartościami?

Kolejna próba pokrętnej interpretacji dość prostego zdania. Liczba mnoga nie zawiera żadnej sugestii - chodzi właśnie o spójny system wartości. Czas teraźniejszy natomiast odnosi się wyłącznie do zdania w którym został użyty i oznacza tych którzy przeżyli wojnę i kolejne represje. Jest też pewnym nawiązaniem do przyszłości; symbolicznym przekazaniem schedy...

[Witosa]

MI OSOBIŚCIE wydaje się, że nie miałem racji.
Przeholowałem z tym apelem o miłość do poprawnej polszczyzny.
Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa.


PS. Niniejszym informuję, że powyższe oświadczenie nie powstało w wyniku konsultacji z żadnym urzędem, a tym samym żaden urząd nie miał wpływu na jego kształt myślowy i stylistyczny.

[ziolek]

Ode mnie będzie krótko:

Nie każdy wówczas był wierzącym więc mogło być tak, że nie podzielał hasła "Bóg, honor, ojczyzna".

Wśród umieszczonych symboli brakuje symboli innych patriotycznych organizacji: Batalionów Chłopskich, Gryfa Pomorskiego, Żydowskiej Organizacji Bojowej.

[MaksLen]

Zastanawiam się dlaczego nikt jeszcze nie poinformował, że w piątek 28 października 2016 r. dokonano nieuroczystego odsłonięcia obelisku kardynała Ignacego Jeża.

Na nowo wybudowanym skwerze jego imienia postawiono kamień z tablicą na której napisano:

"Kardynał Ignacy Jeż
1914 - 2007
Pierwszy biskup Diecezji Koszalińsko - Kołobrzeskiej
Więzień niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau
Orędownik polsko - niemieckiego pojednania
Wielki Patriota"

[Krzysztof Ju]

Pozwolę sobie dodać opis kolejnego, wspomnianego już pomnika. Pomnik poległych w I wojnie światowej na Starym Rynku odsłonięto we wrześniu 1929 r. Jego twórcą był rzeźbiarz Artur Czechowski (Polak? Poza tym znalazłem informację, że był on twórcą herbu miasta na budynku szpitala miejskiego oraz rzeźb na moście dr. Karla Krausego i budynku Reichsdankhaus). Odsłonięciu towarzyszył przemarsz 96 Pułku Piechoty. Pomnik istniał do ok. 1960 r. (po wojnie skuto rzeźby i napisy).

Hej SA108, z jakiego źródła/źródeł opracowałeś opis? Ostatnio z ikonografii obiektu dostępnej na forum i na fotopolska.eu odczytałem napis po zewnętrznej stronie pomnika.

Od strony wschodniej (przy ul. Wodnej):
✠ WELTKRIEG 1914-1918 ✠

Od strony północnej (przy ul. Piekarskiej):
✠ EIN MAHNWORT ✠

Od strony zachodniej:
✠ NUR GILT: ✠ IM KAMPFE ✠ DIE HEIMAT ✠

Od strony południowej:
✠ ZU SCHIRMEN! ✠

Niełatwo wyłapać słowa z wewnętrznej strony i złożyć ją w całość. Na jednej z kolumn pomnika był też jakiś napis. Czy źródła wspominają coś o inskrypcjach i symbolice pomnika? Czy osoby posiadające pocztówki z pomnikiem, mogłyby pomóc w odczytaniu napisu wewnątrz pierścienia?