Szukam informacji o wsi Brodna między Śmiłowem a Zelgniewem. Przeglądając forum.dawna.pila.pl nie znalazłem aktywnych wątków na temat tej wsi, stąd postanowiłem założyć ten.
Według strony internetowej gminy Kaczory:
Najbardziej interesuje mnie historia miejsca Brodna-Folwark? (Brodden Landhof?), po lewej na skrzyżowaniu ul. Zelgniewskiej w stronę wsi Brodna. Jest tam stary, rozłożysty kasztanowiec (ponoć pomnik przyrody, lecz brak tabliczki) oraz fundamenty po zabudowaniach (PGR?). Według informacji, które zdobyłem, przed IIWŚ tereny te należały do Niemca Wise (nie wiem czy pisownia poprawna, w przekazie słownym Wajze) ,stąd okoliczni nadal nazywają te tereny "Wajzówka". Ziemie te nabył niejaki Grabiński(?) z zamiarem wybudowania agroturystyki. Na południe od Brodden Landhof są bagna, które miejscowi nazywali "Białe Błota", ponoć pozyskiwali tam wapień. Postaram się tam wybrać jeszcze w tym miesiącu i pstryknąć parę fotek. Za wszelkie informacje na temat tego terenu uprzejmie dziękuję.Brodna ma starą metrykę. Pierwsze wzmianki o niej pochodzą ze śmiłowskich ksiąg parafialnych z 1578 r. Istniał tu nieduży (ok. 100 ha) majątek, który przed 1772 r. nabyła hrabina Eleonora Raczyńska. Dzisiejsza Brodna wygląda zupełnie inaczej niż dawniej. Kiedyś, w wyniku parcelacji ziemi państwowej, była dużą wsią. W latach 1838-1846 sprzedano tu drobnym chłopom 192 ha ziemi (działki od 4-7,5 ha). Na 80 ha powstała wówczas w północnej części wsi osada Pilsko. W latach 1855-1866 w wyniku kolejnych parcelacji i sprzedaży gruntów, utworzono Okunin, a przy drodze Zelgniewo-Śmiłowo powstał folwark chłopski. Majątek w latach 1858-1866 należał do rodziny Bergów, a po ich bezpotomnej śmierci, jego właścicielem został Erben Kegel. Około 1900 r. majątek rozparcelowano. Pod koniec XIX w. Brodna miała ponad 700 mieszkańców, a w okresie międzywojennym – ponad 500. Oprócz skoncentrowanego centrum, należało do niej kilkanaście gospodarstw położonych wśród pól. W 1895 r. w Brodnej powstała parafia ewangelicka, do której należeli wierni ze Śmiłowa, Zelgniewa i Jeziorek. Wybudowano tu kościół z czerwonej, klinkierowej cegły i dużą pastorówkę. Świątynia przetrwała w dobrym stanie aż do początku lat 70. XX wieku, kiedy to z pospolitych względów, została rozebrana. Jej kamienne fundamenty wysadzili saperzy.
pozdrawiam,
Albert