Umocnienia miasta Piły
: 24 maja 2005, 12:34
Umocnienia Piły koncentrują się głównie od strony wschodniej. Przebiegają tam dwie linie umocnień. Pierwsza od strony miasta i oparta od płn. i płd. o rzekę Gwda to "PRZEDMOŚCIE PIŁA", druga linia umocnień to "PILSKA POZYCJA POLOWA" opasająca nasze miasto pierścieniem obronnym nie we wszystkich miejscach wykonanym, chodzi tu głównie o stronę zachodnią. Pilska pozycja polowa to dwie linie transzei oddzielone zaporą przeciwpiechotną wykonaną z potykaczy i drutu kolczastego szer. 5 m. Transzeje były licznie wyposażone w wysunięte stanowiska strzeleckie, schrony drewniano-ziemne i stanowiska moździerzy oraz rowy łączące. Całość linii była bardzo nowoczesna jak na owe czasy (wzmianka w "Do końca w Pile"). Transzeje miały głębokość 150 cm i w miejscach gdzie był słabo zwięzły grunt oszalowane były faszyną. W pasie linii wykonane były również stanowiska moździerzy różnego kalibru (50, 80, 120mm), które nie były bezpośrednio połączone z transzeją i bardzo dobrze zamaskowane, budowano je przeważnie w rejonach ważniejszych dróg.
Przedmoście Piła to 43 schrony Heinrich i 14 schronów typu Ringstand 58c, transzeja ze stanowiskami strzeleckimi, rów ppanc, skarpa ppanc, zapory inżynieryjne i polowe stanowiska armat różnego kalibru. W rejonie szosy złotowskiej wykonano skarpę, której elementy zachowane są do dziś a wierzchołkiem skarpy poprowadzono transzeje.
Co do schronów to sprawa wygląda następująco: schron Heinrich - przeznaczony dla ckm mg-08 (wersja forteczna) obsługę ckm-u stanowiło 3 żołnierzy (dowódca obserwator, strzelec, amunicyjny), w schronie znajdowała się płyta pancerna 422po1 (340kg) i pancerne dwudzielne drzwi, telefon forteczny, dwie składane ławeczki umieszczone na tylnej ścianie, zapas amunicji w skrzyniach, przybory do czyszczenia i konserwacji broni umieszczone w skrzyni na stole pod strzelnicą.
Schron Heinrich według niemieckiej klasy odporności zaliczany jest do najsłabszej klasy "D" i był odporny na pociski broni małokalibrowej oraz odłamki pocisków.
Schron Ringstand to również stanowisko karabinu maszynowego mg-34 lub mg-42, schron Ringstand jest kopią włoskiego schronu budowanego na pustyniach Tobruku i wykonany jest z żelazobetonu o grubości ścian 40cm. Z założeń budowlanych miał być całkowicie zasypany ziemią co zapewniało mu dobre maskowanie i nie wykrycie nawet z bliskiej odległości, załoga schronu to strzelec i amunicyjny.
Schrony te były pośpiesznie budowane w 1944 roku i miały stanowić osłonę schronów Heinrich z 1939 roku.
W rejonie Przedmościa Piła nie ma żadnego schronu Ringstand 58c całkowicie wykończonego, nie ma także materiałów co do tego czy były obsadzane załogami.
Myślę, że na razie było by tyle, w razie pytań chętnie udzielę odpowiedzi. Jestem w posiadaniu ciekawych fotografii urządzeń jakie miały być montowane na schronach Tobruk, często wybieram się na wycieczki na sporządzanie szkiców planów naszej linii, zainteresowanych oczywiście zapraszam.
Pozdrawiam i do następnego postu!!!
SŁOWIANIN
Przedmoście Piła to 43 schrony Heinrich i 14 schronów typu Ringstand 58c, transzeja ze stanowiskami strzeleckimi, rów ppanc, skarpa ppanc, zapory inżynieryjne i polowe stanowiska armat różnego kalibru. W rejonie szosy złotowskiej wykonano skarpę, której elementy zachowane są do dziś a wierzchołkiem skarpy poprowadzono transzeje.
Co do schronów to sprawa wygląda następująco: schron Heinrich - przeznaczony dla ckm mg-08 (wersja forteczna) obsługę ckm-u stanowiło 3 żołnierzy (dowódca obserwator, strzelec, amunicyjny), w schronie znajdowała się płyta pancerna 422po1 (340kg) i pancerne dwudzielne drzwi, telefon forteczny, dwie składane ławeczki umieszczone na tylnej ścianie, zapas amunicji w skrzyniach, przybory do czyszczenia i konserwacji broni umieszczone w skrzyni na stole pod strzelnicą.
Schron Heinrich według niemieckiej klasy odporności zaliczany jest do najsłabszej klasy "D" i był odporny na pociski broni małokalibrowej oraz odłamki pocisków.
Schron Ringstand to również stanowisko karabinu maszynowego mg-34 lub mg-42, schron Ringstand jest kopią włoskiego schronu budowanego na pustyniach Tobruku i wykonany jest z żelazobetonu o grubości ścian 40cm. Z założeń budowlanych miał być całkowicie zasypany ziemią co zapewniało mu dobre maskowanie i nie wykrycie nawet z bliskiej odległości, załoga schronu to strzelec i amunicyjny.
Schrony te były pośpiesznie budowane w 1944 roku i miały stanowić osłonę schronów Heinrich z 1939 roku.
W rejonie Przedmościa Piła nie ma żadnego schronu Ringstand 58c całkowicie wykończonego, nie ma także materiałów co do tego czy były obsadzane załogami.
Myślę, że na razie było by tyle, w razie pytań chętnie udzielę odpowiedzi. Jestem w posiadaniu ciekawych fotografii urządzeń jakie miały być montowane na schronach Tobruk, często wybieram się na wycieczki na sporządzanie szkiców planów naszej linii, zainteresowanych oczywiście zapraszam.
Pozdrawiam i do następnego postu!!!
SŁOWIANIN